De top tien beste retro games van Michelle Ermens

Aangezien alles bij ons draait om retro gamen, leek het me tijd om eens een top tien van de beste retro games ooit te maken.

👋 Dit is een gastblog van Michelle Ermens.

Nu krijg je natuurlijk duizend verschillende top tien lijsten als je aan duizend verschillende mensen om hun top tien favoriete retro games vraagt, dus om het simpel te houden is hier mijn persoonlijke top tien. Eén voor één games die ik heb gespeeld tot de console zijn laatste adem blies. En nee, ik heb het niet over het blazen in de cartridges van de NES, hoewel we dat waarschijnlijk allemaal ook vaak genoeg hebben gedaan.

10. The Legend of Zelda: The Ocarina of Time (Nintendo 64)

The Ocarina of Time is de eerste Zelda game die in 3D werd uitgebracht, ook al speelt het verhaal zich vóór alle voorgaande games af.

Niet alleen heeft The Ocarina of Time dus prachtige nieuwe visuals (voor 1998), maar het heeft ook een uitgebreide wereld waarin je zowel een master quest (de quest die je moet voldoen om het spel uit te spelen) als vele side quests hebt die je gewoon voor je eigen plezier kunt doen.

Zoals bij de meeste Zelda games is Link de held van het spel die Hyrule moet redden door de Triforce te bereiken voordat de bad guy Ganandorf dat kan doen.

Dat is natuurlijk maar kort door de bocht gezegd, aangezien het spel veel uitgebreider is dan dat. Uitgebreider dan de meeste spellen die rond die tijd uit werden gebracht, zelfs. The Ocarina of Time wordt namelijk door veel mensen tot op de dag van vandaag als een van de beste spellen die ooit gemaakt zijn gezien.

9. Duck Hunt (NES)

Jup, Duck Hunt kan natuurlijk niet missen in deze lijst. In de meeste shooter games schieten we op zombies of monsters of nazi’s, maar niet bij Duck Hunt. De naam zegt het al, en je kent het spel vast ook, maar bij Duck Hunt schieten we op onschuldige eendjes. Dit spel is dus niet bijzonder diervriendelijk, maar ik moet toegeven dat ik nogal wat uren verspild heb met dat oranje zapper light gun in mijn handen.

En wie kan vergeten hoe die hond je uitlacht als je mist, wat meer dan frustrerend genoeg is om je te motiveren door te gaan tot je elke eend hebt geraakt.

En als extraatje, mocht je level honderd weten te halen, dan zul je een bug vinden die de eenden als een gek over het beeld laat glitchen. Het helpt niet echt met schieten, maar het ziet er wel grappig uit.

8. Pokémon Stadium (Nintendo 64)

Na altijd Pokémon spellen op de Game Boy color te hebben gespeeld, was Pokémon Stadium het eerste Pokémon spel dat ik op de tv speelde. Hoewel een Game Boy zijn eigen charmes heeft, was een groot scherm met betere visuals toch ineens wel mooi.

Het doel van Pokémon Stadium is om de Gym Leader Castle te verslaan en alle vier de Stadium Cups te winnen. Hiervoor kun je je Pokémon transferren vanaf je Game Boy, maar je kunt ook random Pokémon gebruiken. Je kunt hierbij je kiezen uit alle 151 Pokémon van de Game Boy spellen Pokémon Red, Pokémon Yellow en Pokémon Blue. Eén van de redenen dat ik het zo leuk vind, want toen ik dit spel speelde, kon ik alle Pokémon nog bij naam noemen. Met dank aan de Pokémon animatie serie kon ik ze zelfs rappend noemen.

De andere reden dat Pokémon Stadium in deze lijst met mijn favorieten staat, zijn de minigames. Zoals je aan de volgende in de lijst wel zult kunnen zien, ben ik nogal een fan van minigames. Nu zijn ze bij Pokémon Stadium niet super uitgebreid, maar ze blijven leuk om samen met vrienden te doen.

7. Mario Party 5 (GameCube)

In het uitgebreide plot van Mario Party 5 heeft Bowser om de één of andere reden besloten iedereens dromen te stelen. Hierdoor heeft het een droomachtig design met verschillende droomwerelden. Alles wat dat uiteindelijk betekent, is dat het een goed ontwerp heeft met felle kleuren en meer dan genoeg drukte om je aandacht te trekken.

In deze versie van Mario Party zijn Toad, Boo, en Bowser Jr. als speelbare karakters toegevoegd. Eén van de redenen dat het mijn favoriet is, want hoe schattig is Bowser Jr.?

Donkey Kong is helaas geen speelbaar karakter meer, maar niet gevreesd, want hij heeft zijn eigen plekje op het bord gekregen waar je bananen kunt winnen om voor munten te ruilen.

Ook tof aan deze versie is dat dual minigames wordt geïntroduceerd. Als je nu samen op hetzelfde plekje belandt, kun je het tegen elkaar opnemen in een minigame.

Voor degene onder ons zonder vrienden, kun je Mario Party ook gerust alleen spelen. Als je het spel in story mode speelt, neem je het op tegen drie kleine Koopa’s. De Koopa’s spelen allemaal tegelijk, in plaats van één voor één, waardoor je niet zo lang op ze hoeft te wachten. Je doel in story mode is om ervoor te zorgen dat de Koopa’s hun munten verliezen, zodat jij als enige in het spel overblijft.

En mocht je geen zin hebben om het hele spel van begin tot eind te spelen, dan kun je altijd voor de free-to-play minigames gaan.

6. Mario Kart Double Dash!! (GameCube)

Eindelijk zijn we aangekomen bij Mario Kart. In totaal zijn er al tien verschillende Mario Kart spellen (de arcade games niet meegerekend) en Double Dash!! is mijn ultieme favoriet.

Niet alleen was dit de eerste 3D Mario Kart, maar alleen in deze versie kun je met twee karakters in één auto. Je kunt dus met zijn tweeën samen racen. Eén iemand bestuurt de kart, terwijl de andere de items beheert. Persoonlijk vind ik het items beheren te weinig actie, dus tenzij ik kan racen, speel ik liever single player. In dit geval beheer je beide karakters in je kart en kun je ze tijdens het racen omwisselen.

Nu je met twee karakters in één kart zit, heb je ook items die speciaal op jouw combo van karakters afgesteld is, zoals de rode en groene fireballs voor de Mario en Luigi combinatie.

Double Dash!! was het eerste Mario Kart spel waarbij je een kart kon kiezen in plaats van dat je de kart moest gebruiken die standaard bij je karakter kwam. Wat betekent dat je ineens keuze hebt uit eenentwintig verschillende karts.

En de belangrijkste reden dat ik Double Dash!! zo leuk vindt is dat ik altijd won. (Behalve als ik tegen mijn kleine broertje speelde, maar wie heeft dat probleem nou niet?)

5. Sly Raccoon 2: Band of Thieves (Playstation 2)

Na alle Nintendo spellen gaan we over naar een Playstation spel.

Band of Thieves speelt zich twee jaar na het eerste spel, the Thievious Raccoonus, af. Deze keer breekt Sly in in een museum in CaÏro, waar hij het uitgeschakelde lichaam van veslagen vijand Clockwerk wil stelen. Een groep van bad guys die zichzelf de Klaww Gang noemen hebben het lichaam helaas al gestolen en dus gaan Sly en zijn vrienden erop uit om het terug te stelen.

Voor een cartoonachtige stijl is Sly Raccoon een stuk donkerder dan de meeste spellen die destijds verkrijgbaar waren, maar het bracht niettemin de mooie moraal met zich mee dat Sly altijd meer om zijn vrienden gaf dan om zijn minder legale bezigheden. Daarbij zijn er tijdens het spelen genoeg kleurrijke momenten op je nog steeds die cartoon vibe te geven.

Deel twee heeft een wat uitgebreider plot dan deel één, met hier en daar zelfs een twist. Het leuke aan dit nieuwe deel is dat je nu ook Sly's vrienden en medeplichtigen, Bentley, de zenuwachtige schildpad, en Murray, het roze nijlpaard, kunt spelen.

Net als in deel 1 kun je tijdens het spelen niet alleen rennen en slaan, maar moet je ook sneaky en stealthy zijn. Sly is ten slotte een dief en een dief moet ongezien blijven. In Band of Thieves kun je nu ook iemand vanachteren besluipen en munten uit hun zakken stelen zonder dat je met ze hoeft te vechten. Deze munten kun je later inruilen voor nieuwe skills, dus zorg dat je er genoeg verzamelt!

4.

Rayman 3: Hoodlum Havoc (Gamecube)

Rayman drie begint met een cutscene waarin Globox en Rayman in gevaar raken en Globox er met Rayman’s armen (of handen, aangezien ze los zweven) vandoor gaat. Jup, zijn beste vriend laat hem achter en neemt het enige mee waar hij zich mee kan verdedigen.

Gelukkig krijgt Rayman zijn handen snel terug en kun je op hoodlums, de evil versie van de lums die je in vorige games moest verzamelen, gaan jagen. Net als in Rayman 1, vecht Rayman hier weer door zijn handen naar zijn vijanden te gooien. Je kunt ze in Rayman 3 zelfs met een curve gooien.

En je kunt niet alleen Rayman’s handen gooien, maar je kunt ze ook in verschillende soorten en maten gooien met de power ups die in dit spel geïntroduceerd worden. De power ups zitten in blikjes verpakt die door het hele spel overal geplaatst zijn. Als je erdoorheen rent verandert je pakje van kleur en elke kleur heeft zijn eigen upgrade. Zo geeft je blauwe pak je kettingen om aan te slingeren, de gele geeft je een helikopter helm om mee te vliegen en de rode geeft je extra sterke vuisten.

Rayman 3 heeft de perfecte verhouding van actie, platforming en humor, met goede voice actors en bad guys met gloeiende ogen die net creepy genoeg zijn om mijn vroegere ik bijna bang te maken.

3.

Super Mario 64 (Nintendo 64)

In de lange lijst met Super Mario games, is dit één van de twee beste die ik ooit gespeeld heb.

Het spel begint met een uitnodiging van Princess Peach aan Mario om haar kasteel te bezoeken, maar als Mario aankomt, blijkt dat Peach ontvoerd is door Bowser (verrassing, I know). Bowser heeft alle schilderijen in het kasteel verandert in portalen naar andere werelden, waar hij de power stars die het kasteel moeten beschermen heeft verborgen. Mario moet nu door de portalen naar elke wereld om de sterren te verzamelen en Peach te redden.

In Super Mario 64 ligt de nadruk op het verkennen van de werelden, wat ik persoonlijk één van de leukste dingen in games vindt. En in tegenstelling tot alle voorgaande Super Mario’s kun je hier alle kanten op zonder tijdslimiet. Dus geen begin van het scherm meer dat de uitweg blokkeert of, in het ergste geval, je vooruitduwt tot je in de lava valt.

Net als alle Super Mario’s is Super Mario 64 kleurrijk en vol met gave, soms verrassend moeilijke, challenges. Zo moet je boven op een bergtop bijvoorbeeld Big Bob Omb, een enorme levende bom, verslaan of op een ijsbaan racen tegen een enorme pinguïn. Jup, een enorme pinguïn.

Het leuke aan deze game is dat het varieert qua moeilijkheid. Sommige sterren zijn zo slecht verborgen dat je er bijna overheen struikelt, terwijl ik naar andere uren heb lopen zoeken. Soms frustrerend, dus, maar nooit saai.

2. Kirby’s Adventure (NES)

In Kirby’s Adventure wordt Kirby op een dag wakker en beseft dat hij geen droom heeft gehad, iets wat mij ook ernstige zorgen zou baren. Als hij naar de Fountain of Dreams gaat, komt hij erachter dat koning Dedede de star rod heeft gestolen en besluit hij deze terug te gaan halen.

Als we negeren dat Kirby met één diepe ademteug over het hoofd van elke vijand kan vliegen en zo het level kan halen, is Kirby’s Adventure een geweldig spel met een solid gameplay. Zo kun je vijanden met verschillende soorten krachten inhaleren en doorslikken, waardoor jij vervolgens dezelfde krachten hebt. Hiermee kun je Kirby vuur laten spugen, zo hard laten zingen dat iedereen in de buurt neervalt, met een zwaard laten vechten, of zelfs een laser laten schieten. En dat allemaal tot hij weer zijn volgende snack doorslikt en een nieuwe ability krijgt.

Heb je eenmaal alle levels verslagen, dan kom je bij de last boss, koning Dedede, waar je een verrassende twist staat te wachten, hoewel ik die hier natuurlijk niet kan spoilen.

Grappig feitje. Hoewel de Kirby die wij inmiddels allemaal kennen roze is, zoals de maker dit ook bedoeld had, schrokken de andere developers hiervan, omdat de monochrome visuals van de Game Boy hem hiervoor altijd wit hadden gemaakt. Dit is ook de reden dat hij op veel verpakkingen in Amerika en Europa wit was. Oeps.

1.Super Mario Bros (NES)

Duu-du-du-dudududum-dududum-du-du-dudududum.

Hier is hij dan, de nummer één, hoe kan het ook anders, Super Mario Bros!

Nu moet de eerlijkheid gebieden dat Super Mario Bros niet alleen op de eerste plek staat omdat hij zo leuk is, maar ook omdat het de eerste Super Mario is en omdat hij zoveel betekent heeft voor de gaming wereld.

In Super Mario Bros heeft Bowser, die toen nog King Koopa heette, het Mushroom koninkrijk gekaapt en heeft hij alle inwoners in blokken en vijanden verandert. De enige die de betovering ongedaan kan maken is Princess Peach, maar King Koopa heeft haar ontvoert. Mario moet haar, en daarmee het hele Mushroom koninkrijk, redden.

Het spel werkt simpel. Zorg dat je van helemaal links naar helemaal rechts komt, waar je de boss kunt verslaan. Dit moet je alleen doen zonder ondertussen game over te gaan, want dan kun je opnieuw beginnen.

Net als bij Super Mario 64 ligt de nadruk van Super Mario Bros op het ontdekken van nieuwe werelden. Ja, je moet vijanden verslaan, maar je zou in principe over elke vijand heen kunnen springen en het level kunnen halen zonder er ook maar één te hoeven verslaan. Het mooie aan Super Mario Bros is dat je via de pijpen van wereld naar wereld kunt, waar je nieuwe tegenstanders vindt en nieuwe krachten ontdekt. En niet te vergeten, dat prachtige muziekje dat je niet uit je hoofd kunt krijgen wat je ook doet. Geef eerlijk toe, zit het sinds de eerst zin al de hele tijd in je hoofd? Geen probleem, als je er last van hebt, zing het dan gewoon voor iemand anders en dan kun je er samen van genieten.

En dat waren ze weer, de tien beste retro games in de geschiedenis van retro games.

Wil je meer top tien lijsten zien? Of zou je graag een uitgebreidere review van een specifieke game zien? Laat het ons dan in de comments weten. En als je toch aan het typen bent, laat ons dan zeker ook weten wat jouw favoriete retro game ever is!