Top 10 favoriete games van Reparatie Ninja Danny
Hoi! Vandaag houden we het kort. Nog een Top 10 lijstje namens de Ninja's van levelseven. Joepie! Door wie is 'ie deze keer geleverd? Door Danny! Danny de Reparatie Ninja! Danny staat niet vaak op de voorgrond bij levelseven, maar zorgt voor heel belangrijk werk. Je zou het niet raden aan zijn naam, maar Danny repareert! Wat repareert Danny? Jouw console. En hoe weet Danny dan wat de beste games zijn? Hij test ze op jouw console... grapje.
Wel heeft Danny een hele grote kennisbank aan game ervaring opgedaan, en weet dit heel punctueel te rapporteren in zijn Top 10 Favoriete Games, hij moet namelijk straks nog meer consoles repareren! Take the lead Danny!
📮 We hopen je met onze lijstjes niet alleen te inspireren voor je volgende game: we horen ook heel graag over jouw favorieten! Stuur ons jouw lijstje per mail of via instagram en wie weet feature jij binnenkort op onze social media accounts en onze website!
10. Crash Bandicoot (1996) – PS1
Ah… Crash Bandicoot… Ik heb veel tijd in dit spel moeten stoppen voordat ik het eindelijk uit had gespeeld. Ik was niet te weg te slaan bij deze game; ik bleef maar doorgaan, want ik moest en zou alle levels uit het spel halen! Dat zou geen makkelijke opdracht zijn. De Crash Bandicoot spellen zijn befaamde platformers voor hun hoge moeilijkheidsgraad! Na bloed, zweet en tranen heb ik het uiteindelijk toch gehaald, en bijpassend heb ik de les geleerd dat je nooit moet opgeven. Nog steeds ben ik bezig om alle dozen te breken, dit zal me nog wel een paar zoete uurtjes duren. Crash Bandicoot is een must-have voor de Playstation 1 die je gespeeld moet hebben.
9. Pokémon Colosseum (2004) – GameCube
De Nintendo Game Cube was het een van de beste cadeaus die ik ooit heb gekregen voor mijn verjaardag. Bij het openmaken van de doos zag ik dat deze geleverd was met Pokémon Colosseum! Ik had zo lang uitgekeken naar dit moment, want het spel is zo anders dan de normale Pokémon games die we gewend zijn: alleen maar double battles, je kan geen wilde Pokémon vangen maar moet het doen met een kleine selectie Shadow Pokémon, en de gevechten zijn ook nog eens een stuk lastiger ook! Door deze frisse ervaring staat deze Pokémon game hoog in het vaandel.
8. F.E.A.R (2005) – PS3, Xbox 360 & PC
Ik woonde in het buitenland toen F.E.A.R uitkwam. Met een klein beetje heimwee en frustratie was ik op zoek naar een bloederige shooter met een horrorverhaal. Na kort zoeken kwam ik gemakkelijk op deze game uit! Voor de ultieme ervaring maakte ik mijn hele kamer donker, deed mijn koptelefoon op, en lied me helemaal in het spel gezogen worden! De spanning was om te snijden: voorzichtig de duistere gangen afspeuren, en dan uit het niets een jumpscare in je gezicht! In eerste instantie bang om verder te gaan, maar toch uiteindelijk gedaan! Het bleef niet bij het eerste deel… F.E.A.R. 2 en 3 volgden spoedig, welke ik tevens ook met veel plezier heb gespeeld!
7. Halo: Combat Evolved (2001) – Xbox, Xbox 360 & PC
Halo is en blijft een van de belangrijkste en meest invloedrijke spellen uit de geschiedenis van het gamen. Doorslaggevend in het vaststellen van het first-person shooter genre bracht Xbox Game Studios keer op keer een banger uit, en ik was erbij vanaf het begin! Ik ben Halo inderdaad vanaf het eerste deel, Halo: Combat Evolved, uitgebracht op de Xbox. Het spel kent een goed en boeiend verhaal, en de gameplay is hartstikke leuk en spannend; granaten gooien blijft nog steeds goud. De Halo franchise was eigenlijk de eerste echte Sci-Fi shooter waar ik al zo lang naar op zoek was. Sterker nog, ik heb de Xbox specifiek aangeschaft om dit spel te mogen spelen.
6. Nintendo Land (2012) – Wii U
Nintendo Land is een party video game die net zoals Wii Sports bij de Wii uitgebracht werd als pack-in launch voor de Wii U. Dit was daarom dus ook de eerste game die ik bij de Premium versie van deze console ontving! Het spel vindt plaats in een pretpark, waarvanuit je twaalf verschillende minigames kan spelen die elk gebaseerd zijn op populaire Nintendo franchises zoals Metroid, Mario en meer! De nadruk van deze minigames lag op het gebruik van de GamePad die met de Wii U meegeleverd werd. Ik was verrast om toe te geven dat ik deze game echt kapot heb gespeeld. Hoewel het spel alleen leuk was, werd het nog leuker met een vriend of vriendin! De samenwerking in bijvoorbeeld de Zelda minigame was treffend, en de Animal Crossing minigame waar je zoveel mogelijk snoep probeert te verzamelen is ontzettend komisch. Al om al, een zeer vermakelijk spel!
5. The Calling (2009) – Wii
The Calling is geen bekende game. Uitgebracht op de Wii, een platform vooral gericht op jonge families, valt dit horror spel een klein beetje buiten de boot. Toch wordt de Wii hier in zijn beste vorm toegepast! Je baant je een weg door verschillende doodsenge locaties zoals een huis gevuld met poppen, een internet cafe, een ziekenhuis, en meer. Je gebruikt je Wii controller om puzzels op te lossen, maar ook als een telefoon om met de geesten te communiceren! De samensmelting van puzzels, horror, snelheid en creatief zijn geeft je een boeiende package. Je kan deze game niet makkelijk neerleggen, want je wilt kosten wat het kost achterhalen wat er precies speelt! Samen met vrienden heb ik dit spel in het donkerste van de nacht gespeeld, en de herinneringen eraan zijn zowel doodseng als hilarisch. Een aanrader!
4. The Last of Us (2013) – PS3, PS4 & PS5
The Last of Us, officieel uitgebracht op de Playstation 3, is zonder twijfel mijn leukste game op de Playstation 4. Het spel vertelt een van die verhalen die er zo goed in slaagt om emotie over te brengen dat je het spel niet vrijwillig neer kan leggen. In een post-apocalyptische wereld waarin schimmels mensen ombrengen en veranderen in oncontroleerbare prooidieren (a.k.a. je atypische zombie) proberen hoofdpersonages Joel en Ellie zich naar veiligheid te werken. Knallende vuurgevechten worden regelmatig afgewisseld met spannende al dan niet enge scenario’s waar je zachtjes moet sluipen om te ontsnappen aan gevaren, dat zijnde mens of geïnfecteerde. Het is een spel dat iedereen beleefd moet hebben, en de uitgever Naughty Dog doet daar zijn best in om het spel nu weer op de Playstation 5 uit te brengen!
3. Dragonball Z: Budokai 3 – PS2 (2004)
Dragon Ball Z: Budokai 3, ook bekend als Budokai 3, is een fighting game waarin je speelt met de meest welbekende karakters uit de Dragonball serie. Het spel bouwt voort op eerder uitgebrachte Budokai games, waardoor dit een van de meest complete Dragon Ball Z fighter ervaringen is. Deze game heb ik van mijn opa en oma gekregen. Omdat ik het spel zo graag in mijn bezit wilde hebben kreeg ik zelfs buikpijn toen ik eindelijk in mijn handen had. Onmiddellijk moest en zou ik het spel in de Playstation 2 stoppen om deze uiteindelijk drie keer in totaal volledig en compleet uitgespeeld te hebben. Deze game blijft voor altijd in mijn gekoesterde collectie videogames, en is er niet eentje die ik voor goud zou laten gaan!
2. Donkey Kong Country (1994) – SNES, GBC & GBA
Ah… Donkey Kong Country, het spel wat ik met de gehele familie met plezier op de SNES achter het grote televisiescherm heb gespeeld. Hoewel Donkey Kong en zijn compagnons overkomen als karakters die goed aansluiten bij het jonge publiek, kan ik je garanderen dat dit spel niet altijd even makkelijk bedoeld was om uit te spelen! Paps en mams moesten regelmatig inspringen om de lastige levels met mij aan te pakken zodat ik kosten wat het kostte nog steeds voortgang kon blijven maken. Langzamerhand vonden ik en mijn ouders een goede dynamiek: ik pakte de eindbazen aan, zij de lastige platformeronderdelen. Het feit dat ik deze game zo heb mogen beleven met mijn familie, vaak tijdens het weekend, inclusief een snackje, betekent dat ik deze game nooit meer zal vergeten.
1. Pokemon Silver (2000) – GBC
Er kan maar een game de beste zijn, en dat is mijn ogen Pokemon Silver. Het is de game die, net zoals bij Opper Ninja Tim, bovenaan mijn lijstje staat als meest gewaardeerde game. Dat moet wel voor een hele goede reden zijn toch? De pokemon franchise, maar specifiek dit spel was meer dan alleen meer achter een schermpje gamen. Het betekende meer. Heel veel meer. Het betekende ruilen met je maten om je POkedex vol te krijgen. Het betekende vechten tegen je rivalen op het schoolplein om als sterkste uit het gevecht te komen. Het betekende een gigantische Pokedex uitvullen waar jij zelf voor gezorgd had. We stopten niet totdat onze Pokemon allemaal op z’n minst level 100 waren. Pas dan waren we uitgespeeld…
